Bora Bora

Na de hawaii eilanden, gaan we nu naar de eilanden van frans polynesie, de eerste is bora bora. we komen daar rond 4 uur in de middag aan en gaan de volgende dag 's avonds laat weer weg. Dat biedt de gelegenheid om op het eiland te gaan eten. De aankomst in de baai biedt een adembenemend uitzicht. Tot nu toe het mooiste eiland om zo te zien. Overal parelwitte stranden, huisjes en restaurantjes op palen in de zee en zeer kleurrijk. Het is echt de franse stijl, veel rommeliger maar  wel leuk. Je ziet het gelijk aan de toiletten of rest rooms, klinkt beter. In amerika dus ook in hawaii zien die er pico bello uit, als de overheid iets doet dan moet het ook goed zijn. In de franse georienteerde gebieden laat dat veel te wensen over, maar dat weten we eigenlijk ook wel. We besluiten om samen met onze Nederlandse kennissen Lisa en Frank uit eten te gaan. Op de pier aangeland, even geinformeerd, (even overschakelen op Frans), maar er gaat een shuttle naar het restaurant Mai Tai, moet heel bijzonder zijn, dus huppetee in de bus. Leuke chauffeur, we moeten natuurlijk ook weer een keer terug, we krijgen zijn kaartje en kunnen bellen. Het restaurant is zoals je het op een plaatje in een reisgids ziet. Onder rieten daken op het strand aan de kust, met de mooste zonsondergang die je je kunt wensen. Genieten dus. We bestellen een mai tai een drankje met rum en gin en nog wat. Wel heel straf, meer gin en rum dan frisdrank, maar we slaan ons er doorheen. De vrouwen beginnen al te giechelen, dus het komt aan, dat drankje. 

We eten polynesische specaliteiten, niet helemaal thuis te brengen, maar in ieder geval een lokale vis, veel groenten curry en nog wat sterk spul. Wijntje erbij en het is weer een avond genieten. 

Het klikt heel goed met Lisa en Frank. Frank is ook ondernemer geweest heeft de zaak over gedaan aan zijn zoon, nadat hij een kleine herseninfarct heeft gehad. gelukkig helemaal goed gekomen. Dus veel te bepraten en ook joke en lisa is dikke mik. Zij wonen in papendrecht direct aan de noord met een aanlegstijger voor hun motorcruiser.. 

Na afloop gebeld en de bus komt weer voor, met achter het stuur de nicht van onze eerdere chauffeur, vergezeld door de vrouw van de chauffeur een paar kinderen en een paar nichten. Grote lol, ze willen alles weten en ze lachen om alles.

Wat kan het leven gemakkelijk zijn en onbezorgd, althans zo lijkt het als je het allemaal zo langs je heen laat gaan.

Wij hebben weer een onvergetenlijke avond achter de rug en met de mai tai en de wijn achter de kiezen is het lekker slapen, de volgende morgen weer vroeg op de excursie wacht maar daarover in mijn volgende verhaal, welterusten