het einde van de cruise nadert

Het is vrijdagochtend, de ene laatste zeedag van onze cruise, morgen nog een dag en dan zondagochtend vroeg zijn we in san diego. Daar blijven we nog 3 dagen in een resort.

We kijken terug op een geweldige cruise, wat ons vooral is opgevallen ten opzichte van onze vorige 3 cruises is het mindere massa toerisme op deze eilanden. De mensen blijven hunzelf en dat is heel verfrissend. verder is het toch een heel apart gevoel om zover van al het land te verblijven. eindeloze zee, geen boot gezien en dan ineens een eiland in het midden van die immense zee. dat heeft natuurlijk ook invloed op de bevolking van deze eilanden. 

Het geeft iets spiritueels aan deze reis en ik ben niet zo sentimenteel aangelegd, maar  ik ben toch wel erg geraakt door de ervaringen van deze reis. dat begon natuurlijk al met pearl harbour, maar ook op de andere eilanden voelde je toch de onafhankelijke geest van de bevolking. de mooiste uitspraak van onze hawaiiaan aan boord vind ik wel. "dat wij in het westen de zeeen zien als een scheiding van onze landen, zie engeland en europa, maar dat men op deze eilanden de zee zien als hun verbindende schakel. Zo ging onze hawaiiaan naar california en zijn vader zei tot hem, raak af en toe de zee aan,.dat doe ik ook en dan maken we ook geestelijk contact."

Het enige dat niet goed gelukt is zijn de fotos, de internet verbinding via de sateliet was te zwak. In san diego zal ik proberen die schade in te halen.

Dank degenen die gereageerd hebben, altijd weer leuk om zo ver weg die reacties te lezen.

Wat ook heel leuk was deze reis is het contact met andere mensen, amerikanen, canadezen, canadese nederlanders en onze nederlandse kennissen, Frank en Lisa uit Papendrecht. Veel mee opgetrokken en veel plezier meegehad, we hadden veel gezamenlijks.

Zaterochtend weer het hele ritueel van inklaren in de us,. zal wel weer aardig wat tijd kosten en dan ons maar stilaan voorbereiden op het leven in nederland. Zelf koken (joke), boodschappen doen, de was doen, bedenken wat te eten, nou ja alle beslommeringen van alle dag.

Maar ook kijken we weer uit naar de kinderen en kleinkinderen, want die missen we best hoor