Nuku Hiva eiland op de Marquesas.

Voorafgaand aan ons bezoek aan dit eiland, bezochten we een presentatie aan boord. Het wordt duidelijk dat de bevolking hier een andere afkomst heeft dan de eerdere eilanden. Veel meer beinvloed door de maoris van nieuw zeeland.

Op deze eilanden was kanibalisme heel lang heel gewoon. We zien een krantenartikel van 3 jaar geleden, waarin staat dat een duits echtpaar dat in een baai van een van deze eilanden voor anker ging is opgegeten. Dit is aangetoond, toen  met de botten ging onderzoeken.

Apart gevoel om aan land te gaan. Wij hebben een excursie geboekt met 4 personen in een 4 wheel drive. We kijken de vrouwelijke chauffeur heel goed aan. Grote handen en grote voeten, wel heel aardig en natuurlijk frans sprekend. Even omschakelen want met engels komen we niet ver. 

Het is een prachtig eiland met hele mooie vergezichten, het eerste deel van de tocht rijden we nog over asfalt, maar al snel gaan we een vallei in en dan wordt het boomsen en slalomen om de kuilen. Wel apart, af en toe kijken we schichtig over de rand van de afgrond, maar onze chauffeuse heeft het roer goed in handen. We eindigen de tocht bij een baai met een strandje, niet echt een mooi strand en een lokale markt en dat is altijd leuk. Kleurrijk, heel veel soorten fruit, waar we royaal van mogen eten.

Daarna weer terug, we wandelen langs, wat ze noemen de kathedraal, een soort open kerk met kathedrale kenmerken. In een overdekte ruimte zie je de combinatie van katholicisme en hun eigen geloof. De katholieke beelden van jezus en maria, zijn zeer polynesisch aangepast en er is ook plaats voor een paar van hun eigen goden. Ik heb niet gezien dat ze daar een kruisje voor sloegen.

Op de terugtocht naar de pier op een overdekt terrasje een drankje gedronken. relaxed sfeerte. Raakten in gesprek met canadese nederlanders, zij had duidelijk behoefte om weer eens nederlands te praten, hij zat er als een ijskonijn bij. (ook nederlander geweest). Woonden al 45 jaar in canada, als verpleegster geemigreerd en woont nu vlakbij vancouver. Leuk om weer bij te praten.

Daarna aan boord en we zijn gereed voor de verre reis naar san diego. Je voelt je zo op deze oceaan wel heeeeeel erg ver van huis. Wij hebben onderwerg nog geen schip gezien.